Çoğu Gitti Azı Kaldı şiiri, Harun YILDIRIM şiirleri

Çoğu Gitti Azı Kaldı Şiiri

ÇOĞU GİTTİ AZI KALDI

Su misali aktı geçti şu ömrüm
Çoğunu tükettim azı kaldı be
Severmi bir daha bilmemki gönlüm
Içimde dinmeyen sızı kaldı be !

İlkbahar girerken ilk haftasında
Lale Sümbül küskün gülün yasında
Yorulmuş ömrümün tam ortasında
Ayların yılların tozu kaldı be

Kaderle tutulmuş bir dilek gibi
Ortadan kırılmış bir çömlek gibi
Sol yanı yırtılmış bir gömlek gibi
Üstümde yamalı bezi kaldı be

Bakışlarla vurdu gözler tutuştu
Gönül dile geldi sözler tutuştu
Harlandı Ateşim közler tutuştu
Gönül duman oldu közü kaldı be.

Bir yaram var sakın ilaç vermeyin
Kaderin ziyneti merhem sürmeyin
Saç sakal karıştım gidin görmeyin
Talihin şansımda gözü kaldı be

Bir zalime gönül bağlıyor insan
Kendi ciğerini dağlıyor insan
Ağlamam desede ağlıyor insan
Yara kapansa da izi kaldı be

Harun yıldırım