His Mevsimi Şiiri
His Mevsimi
Bahar çiçek açtırır
Güz gazel döktürür
Kış üşütür bizi
Yaz yakar tenimizi
Bahar umut verir
Güz vurur umudu
Kış dondurup hissizleştirirken
Yaz kavurup serap gördürür
Bense
Bambaşka bir mevsim olmak istiyorum
Sevdiğimin ikliminde
Güze teslim olacaksam
Bahar olmayacağım
Umut doğup
Sonra hüsran olmayacağım
Beyaz örtümle huzur verip
gönüllere
Akabinde de düşman olup
Hislerini çalmayacağım
Nefeslerini kesecek kadar kavurup
Akıllarıyla oynamayacağım
Hiç kimsenin
İsteyen istediği mevsimi sevsin
İstediğini seçsin özgürce
Ama ben
Sevdiğimin ikliminde
Âb-ı hayat ' ımın ikliminde
" His" mevsimi olacağım
Onun hayaliyle esip
Onun sûretinde dineceğim
Yüreğine ışık olup
Gözlerinde parlayacağım
Kaybettiği duygularını bulup
Ona tekrar sunacağım
Ona alfabe olacağım
Sadece tek hece haykırsın
Ve sussun o heceden sonra
Uğruna aklımdan olduğum sevdam...
Akıl ne ki
Canımdan da olurum ya
Ama n'olur şimdi canından ol deme
Bilirim
Bilirim
Canımdan olmamı istemezsin
Yani bil ki olurum işte
Can dediğin nedir ki
Ben senin için
Mevsim olmuşum bee
Senin ikliminde hem de
Umudunun battığı yerde
Sana ışık olarak doğmuşum
Sevdiceğim
Canım
Sen Dünya 'ya benzemezsin ki
Senin adın "Tebessüm" çünkü
İklimin de " nefes"
Tanrı'n ise"Şiir"
" Tebessüm" gezegeninin
Tek iklimi " nefes"
Ve tek mevsimi " his"
Ben aslında bir mevsimden
Fazlası olmuşum
Sen de boş durmamışsın
Bana vuslat olmuşsun...
Şiir Teması (Konusu): Aşk
178 kez okundu.