Gönül 'lü Şiiri

Gönül 'lü

Gönül, hislerini süzen kaleme

Gönül vermiş acep sonu n’olacak

Baştan sona tutulmuş bir elem’e

Vadesi dolunca o da solacak

Gönül yoksa kalem şiir yazamaz

Şairin gönlünü tek kalem anlar

Ölen sevdalara çukur kazamaz

"Gönül"çok ya gönül koymayın canlar

Gönül göç eyledi kalem kırıldı

Okuyan gönüller yasın bağladı

Sözler de vuruldu gönle sarıldı

Yitik gönül gönülleri dağladı