Bayram Kimin Şiiri

Bayram Kimin

Eskiden bayram vardı
Tüm millet bilinen
Bayramın namazı
Hepten gidilen
Ramazan ,
Ağızları tatlandıran,
Kurban ,
Ruhları kanatlandıran,
Doyurarak,
Paylaşarak,
Yürekler bir olurdu
Sarılarak.
Harçlıktı,
Bayramlıktı,
Yüreği pır pır
Heyecanlı...
Şeker toplarken
Çok tatlıydı
Çocuklar..
Hepten tatil olmamıştı
Ekonomi değildi bu kadar!
Geçmişti,
Duayla
Yad edilip
Fatiha’yla anılan.
Vefaydı,
Yaşlısıyla, genciyle
Hatırlanan.
El öpmek,
Sarılmak,
Değildi kasıt,
Hissetmekti aslolan.
Yeniden aile olmak,
Yalnızken çoğalmaktı.
İç içe sokulup
Gönülden gönüle
Sığınılan
Bir ananeydi;
Küslüğü olmayan.
Bayramlaşmak;
Özenle seçilip
Hasretlen
Yazılıp
Elden
Sevgiyle
Gönderilen
Bayram tebriğiydi
En uzağından,
Dostluğun.
Yıllarca saklanıp,
Hatırlanan...
Baklava şahaneydi
En makbulü elle açılan.
Ne güzel bir şeydi
Dolma, evde sarılan.
Kolonya, lokum,
Bayram şekeri...
Bahaneydi,
Bayramdı kutlanan
Bayram traşı ,
En yakışıklısı,
Koyafetlerin en güzeliydi,
Arefede alınan...
Tüm Bayramlar bizimdi,
Dinisiyle, millisiyle...
Paylaşılan
Değerlerimizdi
Birleştiren;
Azınlığıyla yerlisiyle
Kimsenin değil,
Hepimizin bayramıydı.
Sahipsiz kalmasın,
Bayramlarımız.
Bayramsız Kalmasın,
Çocuklarımız....

Şiir Teması (Konusu): Eski Bayramlara Özlem

Yılmaz BEKTAŞ Şiirleri

174 kez okundu.