Karşılıksız Feryadım Şiiri
İçimde,
beslenmeyi bekleyen bir yetim gönül,
Kusantıya varmış sevdamın ağır dertleri,
Ve dilime dolanmış salakça feryatlar.
Beni sorma.
Ben 'sözde' yaşayanım artık.
Çaresiz bir vaziyette bekliyorum,
Umut besliyorum kuruntuya düşmüş çoşkum beraberinde.
Gözlerim yoluna dikili,
Gelişine amade.
'Bir daha asla!' dediğim her ne ise
Apansız musallat oluverip vardı neşeme
Bir necat uğruna dizeler direnmekte
desemde
Olmuyor...
Kurtuluş gelişinin neşesinde
Gel ki bu muhtaç gönlüme bir hâyır eyle,
Gel de ihya eyle.
Ey cana can katan!
Her neden yıkıldıysam
Bilirim, sebebi sensin bunların.
Sen ki bu bitkinliğin aslî mimarı,
Katiyen kimseyi beklemedim böyle uzun zamanlı,
Hiç kimseyle harcanmadı böylesine şen zamanım.
Hep umut bilinci ile yüreklendim,
Hiç meyletmedim de sensizliğe...
Ma'nâsız ve kuralsızca akıyor zaman.
İçimde ki bitkinin ah'ında bahtım,
Ruhum silüetinde baygın,
Soluğu gitgide tükenir,
Gençlik çağı ağarır,
Ne zaman durmak bilir,
Ne de kendi bilir durmayı.
Dilimde ötüşen feryadım sözcükleri
Ve feryatlar bir bir umut mahali
Bu bir türlü hoş görülmeyen mücadeleci sevgim,
Bir türlü yerine dönmeyen gayret ve mecalim,
Ve sen ki bu hâlin günahkârı.
Ne idi ki bu yazgıma işlediğim,
Daha öpüşmeden bir deniz kıyısında,
Yahut içimde ki kösnüyle bulanmadan zinaya
Bu vuruş da neyin ne'si?
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Karşılıksız aşk.
Şiiri Paylaşın
211 kez okundu.