Ah Bir De Sevebilseydin Şiiri
Ne mutlu bir çocuk görürdün karşında
Kaybettiğini bulmuş gibi,
Ağlattığın belki kimse olmayacaktı
Hiç küçülmeyecektin sevgili.
Sevenin şair kılınmayacaktı,
Aşkına dair şiirler duymayacaktın,
Senli mısralar yazılmayacaktı,
Sensiz ben okunmamış bir kitap gibi;
hep yerinde, hep dinç kalacaktım.
Ah bir de sevebilseydin keşke,
Elimden tutsaydı nârin ellerin,
Sevgi dolu gerçekler duysaydım dilinden,
Dert doğurmasaydı sensizliğin,
Talan olmuş olmasaydım,
Ah'lar işitmeseydin.
Biliyorum...
Ya bu şiiri okuyunca sen
Ya da duyunca...
Sana yazılıp okunduğunu anlarsın,
Ve bana gelişinin ardından
sarılışından sonra ben,
İster gözü yaşlı, ister talanlığımla kalsaydım.
Biliyorum, çünkü;
Her sarılışın bir derinliği vardır,
bir anlamı...
Ya gidiyordur birisi
son kez kokusunu alıyordur birinin,
Ya da kavuşuyordur aşkına
Ve koklayıp koklatıyordur ilk sarılmasıyla kendini.
Ah bir de sevebilseydin
Kaybettiğini bulmuş çocuk gibi olsaydım,
Ah bir de sevebilseydin
Feryadı duyulmayan bir sevgisiz olmasaydım,
Ah bir de beni sevebilseydin
Tatlı dilime tatsızlık olmayaydın,
Ah bir de sevebilseydin
Kokunu çekip içime,
ölesiye sarılsaydım.
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Hasret
Şiiri Paylaşın
274 kez okundu.