Mantarcılar Şiiri
MANTARCILAR
Mantarcılar geliyor, karşı yamaçtan,
Umudu arıyor yorgun gözler.
Yanlarına yaklaşıyorum.
Nedir bu dayı?
Mantar yeğen,
Ne oluyor bunlar?
Toplayıp satıyoruz.
Yemiyor musunuz?
Nerdeee…
Satıyoruz.
Dış devlete gidiyormuş.
İlaç mı yapıyorlarmış ne…
Bu bizim ekmek paramız,
Yarınki cıgaram,
Haftaya pazar harçlığı,
Çay, şeker parası,
Bu bizim her şeyimiz yeğen.
Fazla uzun sürmüyor görüşme molası,
Tepenin yamacına doğru,
Kavruk bedenini,
Yorgun ayaklarına yükleyip gidiyor,
Mantara umuda…
Ünal GÜNEŞDOĞDU
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Hayata Dair
263 kez okundu.
Mantarcılar Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ünal GÜNEŞDOĞDU Şiirleri:
- Benim Annem (310)
- Uzak Dur Kardeşim (488)
- Şirin Gökçeli (316)
- Seyit Onbaşı (258)