SEVDİM Mİ DİYORUM Şiiri
İçim buruk sanki bugün biraz, acaba yağmurdan mıdır?
Bir sahil kenarında çıplak ayaklarım suda ve yağmuru izlemek istiyorum
Göğün ihtişamını sadece bana göstermesini istiyorum, koşulsuz
Yüreğim sokak lambası loşluğunda iken gök gürültüsü ile yerinden çıkacak gibi oluyor
Severim yağmuru esasında mutluyken ve belki sorgusuz yaşıyorken
Şimdi nedendir bilinmezlikle, korkutuyor beni aniden bir hüzün kaplayacak oluyor
Kim bilir, belki mutsuzluklar yordu, belki aciz bedenimin ruhum ile hırpalanmasının sonucu
Konuşmalı mıyım, aç mıyım, tok muyum kestiremiyorum böyle zamanlarda
Gülmeli miyim, ağlamalı mı, sevmeli miyim, sevilmeli mi, kim bilir?
Bu gökyüzü mü yaptı tüm bunları, güler oldum aniden
Hep bir bahane sanki birileri sevsin hep sevsin kafa okşansın beklentisi
O sevilmemiş çocuk mu acaba bunları hisseden derinlerde uykuda kalmış çocuk
Bazen var oluşu beklerken , sevilmemiş bir ruhu ne derece tamir edebilirsin , düşünürsün
aklında kalan sadece bir kalabalık uğultu ve arsında kaybolmuş küçük bir kız
Babannesinin seslendiği ismi ile SONE olarak öte yandan yanlızlığa da sone dir
Sonra an geliyor kırılmış bir ayna da kırıkların ardında kendimi buluyor
Kırık her parçası ile bir bütün de benim ve o kızın her parçasın da kendimi seviyorum
Evet, hırpalanmış bir çocuk belki fakat kendine sahip çıkmış ve sevmiş kendi çocuk halini korumuş
Ve demiş ki kendine; "gözlerimdeki ayna kırıklarının parçalarını temizlemek istemiyorum"
Nereye baksam kırıklarımı görüp bana güç versin diye saklıyorum göz bebeğimde
Songül MALAY
21.05.2003
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Yanlızlık
297 kez okundu.