Boş Şiiri
SÜKUT
Boş bardak, boş ev, boş dünya
Laf olsun, torba dolsun diye mi?
Bunca söz, bunca cümle ve hikaye
Sonuçta ne kaldı gidenlerden geriye
İki gülen göz, iki tatlı söz
Bunlarda sığmıyor kafiyeye
Bağda gülüm yok, terasta yerim
Nerede beni bekleyen bineğim
Gökte yıldızım bilemediğim
Dert etme bir hamallık yükün var
Onu da nasıl olsa çekerler
Çıkmaz sokaklar açılır
Demir tokmaklar kapılara vurulur
Sarmaşıklar arasında yürürsün
İki kafile güvercin şarkını söyler
Yağmur şiirini besteler
Çok uzaklarda sevdiklerine
Hasret türküleri söyler çobanlar
Dağ başlarında tüten her duman
Olur, sevdiklerine ferman
Çağırın gelsin hepsi gelenleri
Toy düğün edin kimse bilmesin
Gözyaşlarımı, sevinçten mi hüzünden mi?
Yola revan olmuş katarlar
Menzil aynı
Kervana saray yaparlar
Akıbet aynı
Duymayacak kimse seni
Haykırdıkça sesini
Bir ince telden
Mızrabın vur
Bir makam tuttur
Gökteki turnalara
Sonrası sükut
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Hayat, hüzün, sevgi, yaşamak.
Şiiri Paylaşın
254 kez okundu.