Örgütün Gücü Şiiri
Tek insan nedir ki?
Sadece bir damla ...
Uçsuz bucaksız gökyüzünün
boşluğuna savrulmuş
sarhoş
başıboş
bir yağmur damlacığı ...
Tek insan neye yarar
azgınca uğuldayan
fırtınalar altında?
Kuşatınca onu
o kudurgan sancılar,
dayanınca bağrına
kanlı elleri yeryüzünün
tek insan ne yapabilir
sinip gizlenmekten başka?
yaşayan en yüce güç
en aşılmaz barikat
halkın örgütüdür...
Tıpkı bir okyanus gibi kurumayan,
örs gibi, çekiç gibi
şekil veren demire;
kabaran dalgalarla karşılayan
uğuldayan rüzgarı,
halkın örgütüdür...
Gücü güce ulanır
yükselir, derinleşir,
arınır, dayanıklanır
denizde bir damla olunca insan.
Al ve savur benim de yüreğimi
ufkuna kat, ateşlendir,
şekil ver bakışlarıma,
beni yalçın güzelliklerle kuşandır,
sarsılmaz yiğitliklerle donat,
sevgimi yenilmez
sevincimi ulaşılmaz kıl düşmana,
öfkemi bile, gürleştir,
bilgimi rüzgarınla aydınlat,
örgütüm, al beni halkımla yeniden yarat ...
Nihat BEHRAM
1977
Yayınlanma:
Düzenleme:
859 kez okundu.
Örgütün Gücü Şiiri İçin Yorum Yaz...
paskin : nefis bir şiir,sayın Behram'a,şiiri seslendirip albümünde okuyan sevgili Grup Yorum'a teşekkürlerYazılan son 1 yorum görüntüleniyor.
Benzer Nihat BEHRAM Şiirleri:
- Sığınak (611)
- Yaşadıkça (544)
- Duvarlarla Bölünen Dünya (429)
- Bebek Duası (439)