tükenmez yeşil Şiiri
mezarlıklardan geçenler
karanlığa köprüler kurmuş
ılık bir esintiyle kanın sıvısı
kemiklere dokunmuş
heyûlâ kaybolunca içinin cidârına
güvenli köşelerden geçiyordu
uçurum kenarlarından
düşmemek için soğuk boşluğa
arıyordu kendi gölgesinden
kendi gölgesine kaçan yaşam
tarıyordu yeşillerle çoğalan dalları
şehrin hengâmesinden
itikâfa çekilen yara Yaradan'ına teslimdi
ikibinondokuz
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
158 kez okundu.
tükenmez yeşil Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Müzehher Gökmen Şiirleri:
- işâret (174)
- diken ezgisi (189)
- doğru (228)
- iki kanat (161)