İnsan Nerde , Hangi İnsan , Vicdan Ne !? Şiiri
Gözlerinin ışıltısı göz kapaklarını
Zorda olsa aralıyordu gencin.
Kalabalık yok sayıyor
Anıtlaşmış yerde yatan bedenini.
Ehlikeyf görünüyor dışardan belki başkalarına...
Hatırlamıyor çocuk
Ne yediğini, nerde, nasıl...
Bilmiyor açlık kelimesini
Hangi dilde.
İnsan nerde, hangi insan,
Vicdan ne...
Üşüyen asfaltı ısıtıyor
Nefesi çocuğun .
Taş kesilen kalplerimize inat,
Hicap duymayan iki ayaklılara
Ders verir gibi.
MUSTAFA BOZOĞLU
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): İnsan,vicdan,kadın,erkek,kalp,fakir,dervermek, açlık,aşk,şiir, edebi, edebiyat, sevgi
Şiiri Paylaşın
320 kez okundu.
İnsan Nerde , Hangi İnsan , Vicdan Ne !? Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer MUSTAFA BOZOĞLU Şiirleri:
- Aşk Duygusu (287)
- Gülüşünü Esirgeme Benden (258)
- Mezarlık (297)
- İstanbul Sokaklarında (512)