Usandım şiiri, Mehmet KÖK şiirleri

Usandım Şiiri

Ağardı saçım, büküldü belim,
Ne olacak bilmiyorum halim,
Acımadan sineme, vurdu zalim,
Yeter vurma demekten, usandım.

Kırıldı kanadı kolu garibin,
Düşünmez oldu fakiri, zengin,
Paran yoksa, yoktur dünyada yerin,
Ah çekip, aģlamaktan usandım.

Dünya zalimlerin dünyası olmuş,
İnsanlık paraya, pula kul olmuş,
Böyle dünyada yaşamak zormuş,
Aç gözlü insanlardan, usandım.

Kendini düşünüp, fırsatçı olma,
Garibin eliden lokmasını alma,
Hep bana diyerek, aç gözlü olma,
Çıkarcı insanlardan, usandım.

Çoğunun dini imanı olmuş para,
Sanki götürebilecekler mezara,
Gelmezde bunlar hiç bir zaman yola,
Hesap günüde var demekten usandım.