ORMAN şiiri, Eyyup AKMETİN şiirleri

ORMAN Şiiri

Kimi zaman sobada yanar, ısıtır bizleri orman,
Kimi zaman klimadır serinletir bizleri orman,
Kimi zaman serin suyundan içtiğimiz pınardır orman,
Kimi zaman candır, Kimi zaman canandır orman,
Ormanları yakanlar en vahşi, insanlıktan çıkmışlar.

İyi-kötü günümüzde sermayemiz orman,
Bazen yeşillikler içinde yolumuz orman,
Bazen üzerinden geçtiğimiz köprü orman,
Bazen canandır, bazen candır orman.
Ormanları yakanlar, iki âlem rezil olsun.

Kimine şarkı, kimine türkü orman,
Kimine masal, kimine hikâye orman,
Kimine beşik, kimine koltuk orman,
Kimi zaman candır, canandır orman.

Hayallerini süsleyen süstür orman,
Gerçekleri yaşatır, ders verir orman,
El olur, ayak olur yol olur orman,
Her derde derman, barındırır orman.

Kimine dayanak, kimine dayak olur,
Kimine merdiven, kimine tabut olur,
Kimine şenlik yeri, barınak olur,
Ormansız perişan olur, tüm canlılar.

Bazılarımıza huzur-mutluluk yeri orman,
Bazılarımıza Hüzün-gözyaşı orman,
Bereketin, bolluğun, kaynağı orman,
Ormansız, bereketsiz, kurak topraklar.