Zifiri Karanlık Şiiri
Zifiri Karanlık
Boşa düşeceğimi bildiğim halde,
Odandaki ışıklar yanıyor mu diye,
Bu gece de uğradım mahallene…
Işıklar sönüktü bu defa da,
Işıkları yakarsın diye,
Bekledim,
Yine de ümitle…
Kaç vakit, kaç saat geçti,
Bilmiyorum…
Mahallenin ışıkları söndü,
Tek tek, hepsi…
Zifiri karanlığa gömüldü,
Bütün mahalle,
Yüreğimdeki karanlık gibi…
Bu gece de boşa düştüm,
Sayamadım oldu kaç kere…
Ayrıldım mahallenden yine,
Yıkılmış, perişan bir vaziyette…
Şiir Teması (Konusu): Aşk
321 kez okundu.