Sebeplerime Bağladın Beni Şiiri
Sebeplerime Bağladın Beni
Fırsatlarına harcadın beni
Sorumluluğu sorun gören
Dışı onur sergileyen
İçi kaypaklık ören
Sakat düzenin
Sakatat küfü
Kokunu saldın düzene
Biçareler çare arar yana yana
Varamazlar çarelere
Çünkü kader senden yana
Sebeplerime bağladın beni
Sustum
Yuttum tavrının zehrini
Yıkanmamış cümlelerini
Doğradım
Sonra kıydım nefesimle
Ve kırmaya
Kıyamadığım hevesimle
İçimdeki alfabeyle harmanladım
Gözlerimin yelinde savurdum
Ruhumun yutağında kaydırdım
Meğer boşaymış çabam
Ayrıştılar sinsice
İnmediler yüreğimin kuyusuna
Kaç kez yoğurdum umutla
Kaçtılar yine
Sen gibilerin kıyısına
Evvelâ evlat olmalıydın ya
Dönülmez artık geçmişe
Bari evladını görseydin
Bakar kör olmadan önce
Baba olmayı deneseydin
Satın almadan önce
Seni o şişe
Eş olmaya eşlik edemedin
Topladın tüm dengesizlikleri
Toplumun alkışı oldun
Zaafım besledi seni
Kırık duygularımla doydun
Şimdi ben nasıl çığlık atayım
Çığ düşmüş yüreğimle
Yok olup
Sen olarak mı doğsam
Bana kör bakan
Kaderi mi vursam
Bilemiyorum
Ayşe oldum
Fatma oldum
Ece oldum
Aynı odunla yandım
Sense bana ecel oldun
Cehenneminde uyandım
Gözlerimi araladım
Sebeplerimi aradım
Utandım acizlikten
Yaşatamıyorsam insanlığı
Acizce ölmekten utandım
İnsanca ölememekten
Utandım
Utandım işte
Sıcacık minik bir el
Dokundu elime
Yüreğimdeki kadar acımasa da
Yüzümdeki yara
O yaraya konan
Dudakların öpücüğü
Hayat verdi cansız ruhuma
Sonra
Sonra evladımın bakışlarını içtim
Sesine tutundum
Yüreğime astım
İnciden gözyaşını
Cesaretini giydirdi bana
Enerjisini örttü üstüme
Kanatlarıma sarıl dedi
Bana da kanat verdi
Cehennemi yara yara
Vardık güzel diyarlara
Geç olmadı mı kader
Bana bedel ödetip
Verdin güzelliği
Bir şişeye satılmış
Şerefsizlere de
Daha doğarken verdin
Güçsüzleri böcek gibi
Ezmenin gücünü
Şimdi benden
Teşekkür mü bekliyorsun
Yok yok
Bekleme boşuna
Bence özür borcun olsun
Ve kapatalım hesabı
Ne dersin
Şiir Teması (Konusu): Kadına şiddet
253 kez okundu.