Analarla/Anılarla Şiiri
Analarla/Anılarla
bir ana düşünün ki
bildiği tek dil iblisce
oğlu, gelini
ve biri on, diğeri yedi yaşında
iki torunu
depremde ağır hasar gören evlerinden kıl payı kurtulup
sığınmışlar iblisce konuşan
ananın evine
sığınan diğer evlat ve torunları ile birlikte
toplam beş aile olmuşlar
iki ay böyle devam ederler
bu iki ay
iki bin asır gibi gelir geline
eşi, sabah çıkar akşam gelir
yemekten yemeğe görür tüm aile fertlerini
bilemez gelinin çektiklerini
susar gelin
yutkunur ama
güçsüz düşer ve eşine anlatır
anasının zulmünü
kiralık ev yok idare et der kocası
nihayet iki ay aradan sonra
çadır sırası geline gelir
küçük bir ocak alır çadıra
yemekler ayrı yapılır böylece
çamaşırıysa, yıkamak için
on kilometre uzaklıktaki hasarlı evine götürür
iki otobüs değiştirip
sırf çamaşır yıkamak için
ağır hasarlı evine girmek zorunda kalır dertli gelin
ama banyo ve tuvalet ihtiyacı
zalim ananın evinde giderilmeye devam eder
ana yola kurulan çadırın yanına seyyar banyo da olmaz zaten
tek çare ezile ezile de olsa
o lânet olası evde idare etmektir
gelin de bir ana sonuçta
evlatları için dayanmak zorunda
ama gelin görün ki
o gelinin canına tak etmiş artık...
evet...
şimdi bir ana düşünün ki
bunca zulmü kaldıramayıp
herkesin terkettiği
bir tek onların eşyasının
kaldığı hasarlı binaya
geri dönmek isteyen...
ve o binada evlatları ile birlikte enkaz altında kalmayı
tercih eden bir ana!
ey kar!
ak'lığın da o kara günü ak'layamadı...
o gün yağdığını herkes gördü
o günden sonra hiç durmadığını
hâlâ yağmaya devam ettiğini
artık kimse görmüyor
sadece üstüne yağdıkların görüyor
hep yağdığını
kar'a yazı yazılır biliyorum
mavi'm tükendi
kara tükenmez var elimde
asildir kara çünkü
karayla yazıyorum üstüne
utancından erime sakın
yazgımızı görmeyenler
yazımızı görsün en azından
geline gelmeyen yaz'ı
utandırır belki...
öyle çirkinsin ki
aşk yanından geçerken tiksinir
ve öyle boş ki için
içine saklanacak olsak
darlar boşluğun...
ne çok sevdirdin ölümü bize
kendinden nefret ettirdiğinde
ölüm kadar güzel
ölüm kadar anlamlı olamadın
evlatlarımızı sana emanet etmemizi bekleme
birlikte gideriz ölüme...
birlikte yaşatamadığın için
senden kopararak dallarımızı
gideriz öylece...
kendini sevdirmek yerine
kendini sevmeyi seçtin
kendinde ne buluyorsun ki
bizim anlayamadığımız...
iticiliğin mi çekici olan
arkandan neler konuşuluyor
biliyor musun
hayat hayat olalı...
diyor cümle âlem
neyse
boş laf bizimki
sen takılma
oynat bakalım
hazırladığın"son"sahnelerini
son replik senin nasılsa...
Yankı PAK
398 kez okundu.