Emanet Gibi Şiiri
Emanet Gibi
Nereye gitti o sütten çıkmış ak kaşık
Nereye gittiyse de gitti
Gururumu yerlere serdi de gitti
Onurumu kırdı döktü de gitti
Gözü pek olan insanları daha çok seviyorum
Onlar benim yaşam kaynağım
Onlara cennetimin kapısı sonuna kadar açık
Benim sevdiğim güvendiğim inandığım kadın
Günahsız değildi masum değildi
Hele ki benim dilediğim gibi hiç değildi
Olsun kimse günahsız ve masum değildi
İstiyordum ki sırılsıklam sevelim
İstiyordum ki birlikte ölelim
Güle oynaya başladığımız bir güne
Güle oynaya da birlikte bitirelim
Arı gibi bal gibi
Arıdan korkup balı yalar gibi
Gece gibi gündüz gibi
Geceden korkup gündüze yar gibi
Kötülüklere yağmur yağdıran kara bulurlar
Bu kalp böyle çarpmaya alışabilir mi ki
En uzak yeşili ve en yakın maviyi
Hedefi olmayan yolcular gibi
Yıldızlar mızraklarını fırlatsın
Aşıkların kadehleri kırılsın
Kıskanç zamanlar kör kuyularda kalanlar
Matemi olanlar gibi
Yaşadığım hayatım
Sanki bana emanet gibi
Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın
Şiir Teması (Konusu): Sevda
234 kez okundu.