dışına soluyan taş Şiiri
dışına soluyan taş
gürültüden koşan
bir iç kanama şiir
üzünç uzun cümle
durulmuyor
teyelleniyor sızılar
yamalar büyütülüyor
bir şiirden diğerine
geçiliyor
kilitler güz ezberletir
gürültü çıkarmadan
bükülür renkler ışıkta
eğilir gökkuşağı
kayanın dibinden
bakar dünya karaya çalar
sonunu bilmeden
düşüşleri, çıkışları
örer örümcek ağlarıyla
yoruldukça ölçer zaman
bakarken bir taş gibi denize
göz ağrım bırak
ikibinyirmi
232 kez okundu.