Gülümse Bana Şiiri
Gülümse Bana
Elimde bir çift papatya, sende gül kokusu.
Ayrı ayrı yürürdük o sessiz sokaklarda.
Biliyorsun karşına çıkmaya cesaretim yoktu.
Öylece beklerdim, sen farkında olmasan da.
Benimki sadece çocukça bir umuttu.
Belki karşılaşırız derdim okul kapısında.
Rüzgar yüzüme vurunca serin gül kokunu,
İçime güneş doğardı, seni görünce karşımda.
Sanki kalbim birden dururdu.
Öylece kalırdım, göz göze gelince karşında.
Konuşamaz olurdum, adeta dilim tutulurdu.
Sözcükler teker teker düğümlenirdi boğazımda.
Gözlerin ışıl ışıl tebessüm dolu.
Hep böyle kal, gülümse bana.
Sana olan sevdam bir ömür boyu.
Yıllar geçse de değişmez asla!
Mustafa Kaynak, 17 Haziran 2022
Şiir Teması (Konusu): Kara sevda
471 kez okundu.