Şüheda Şiiri

Şüheda

Gönül yangını bu taşı yakamaz sanırdım
Seni görünce göğsümdeki kafesi araladım
Bir yıldırım düştü ki dağı taşı götürdü
Şuheda sevdam ateşinin dumanına gömüldü

Buluşunca sakınırsın gözlerimden gözünü
Güneşi görünce olgunlaşa yüzünü
Sessizlikten çatliyor dudaklarım şuheda
En sabahsız gecelerde geliyorsun aklıma

Gülüşün yaşatıyor yaşanmayan her iklimi
Bahçelerin İrem'inden koparmışsın çiçekleri
Solmayacak güzelliğine tutuldum göklerinin
Yetmiyor demek ki sevmek ilgisine incinin

Değemeyecek sözleri israf etmeyeceğim sana
Anlayacağın bunlar benden almadıkların Şuheda

Şiir Teması (Konusu): Ne armut ne elma

Muhammed Yusuf Sungur Şiirleri

423 kez okundu.