İbret Şiiri
İbret
Olmak istiyorsan her zaman gözde
Yeterki yürü sende doğru izde
Yıkıcı olma yapıcı ol sende
O zaman konuşulursun hep dilde.
Düzenbazlığa karıştığın gün
Sende Fizana olursun sürgün
Toprak üstüne atıldığı gün
Kabirde azap çekersin her gün.
Gitmek varken dosdoğru yolunda
Kaybeden sen olursun sonunda
Birde yedinmi büyük bir damga
Kazandım sanıp,kalırsın darda.
Ne yazar sel önüne koysanda set
Neye yarar ettikten sonra gıybet
Kurtarmaz da seni bu kadar servet
Bazen kin kusup etsende nefret
Kopacak eninde sonunda kıyamet
Canımız değilmi dünyada emanet
Başımıza gelsede hep musibet
Yinede almıyoruz bizler ibret.
581 kez okundu.