Etme Gönül Şiiri
Etme Gönül
Gönül bahçene gül ek de gülle dolsun
Örtüşsün bütün bülbüller, ona konsun
Baykuşlara hiç yer olmasın uzak olsun
Dikenliğe sakın dönüştürüp de gülünü
Kötü olan birine KADER ETME GÖNÜL
Gönül al da, kimseyi kırmaya kastetme
Öfkeni sevgiyle yatıştır hep, kahretme
İyilikle mutlu ol, kötülüklerle kirletme
Gam içinde geçirip de bu güzel gününü
Ruhunda bir acı KEDER ETME GÖNÜL
Hiç emek olmayan gönül kuru bir ağaç
Tüttüğünde bir ocak olur mu muhtaç
Dünyada ektiklerin ahrette başına taç
Sen bereketli harmana çevir de güzünü
Ömrünü boşuna HEDER ETME GÖNÜL
İyiye öncülük et, işini yanlış yürütme
Kalbini karartıp da masivayla çürütme
Affedici ol, sakın kimseye kin gütme
Zulümle ne olur abat eyleyip gücünü
Bozup da özünü BETER ETME GÖNÜL
Kırılan kalp düzelebilir mi ki; bir özürle
İncit ilsen de, incitmeye sin, yaşa huzurla
Nasıl çıkarsın hakkın divanına kusurla
Bırak da büyük mahkemeye alma öcünü
Hesap vermezsin YETER ETME GÖNÜL
İsmail UYSAL
389 kez okundu.