Ervah-I Ezelde Şiiri
Ervah-I Ezelde
Ervah-I Ezelde
Nazıyla kirpiğe hidayet eden
Sessizce akan gözyaşı gibiyim
Gönül mihrabında ibadet eden
Dikilmiş mezarlık taşı gibiyim
Dünya devranıyla barışamadım
Bu yorgun ömrüme alışamadım
Menzil çok uzakta ulaşamadım
Kanatlanmış gönül kuşu gibiyim
Muradım almadım en güzel çağda
Çiçekler üşüdü kar yağan dağda
Kulağım çınladı gül biten bağda
Bülbülün sürmeli kaşı gibiyim
Alnımın yazısı kara Kalemde
Aşk narına yandır devri alemde
Yüreğim burkuldu gözlerim nemde
Gönül gülşeninin düşü gibiyim
Ayağımdan prangayı çözdüler
Muştayla bağrıma vurup ezdiler
İki metre derin çukur kazdılar
Ervah-ı Ezelde huşû gibiyim
Harun YILDIRIM
Şiir Teması (Konusu): Hitab
422 kez okundu.