Ruhcan Şiiri
Ruhcan
Onu ilk gördüğumde
Dünyada eşi benzerı
Olmayan olgunlukta
Olduğunu anlamıştım
Sanki benim içimi
Okuyordu.
O da bende
Sanki birbirimiz için
Yaratildığımızı
Aniden hissettik
Ona
Ömür boyu
Bana
Evet dermisin
Diye
Evlenme Teklif
Ettim
O da kabul etti
Biricik kızımız
Nur Dilek'in
Annesi
Damadımız
Adil'in
Kayınvalidesi
Uzun yıllar boyu
Anadolu'da
Trakya'da
İdareci
Hanımlığını
Halkla
Diyaloğunu
En kötü
Şartlarda bile
Başarı ile sürdüren
Toplumsal Dayanışma
Önderi eşsiz
İnsan
Birlikteliğimiz süresinde
Destekleri ve tavsiyeleriyle
Beni yuvamızı çevresini
Ayakta tutan
Neşe saçan
Topluma yön veren
Ruhcan
Uzun yillardan beri
Birbirimizin
İsmini nerdeyse
Unuttuk
Birbirimizi
Ruhcan diye
Çağırmaya alıştık
Öyle ki
O bensiz
Ben onsuz
Sanki nefes bile
Alamıyoruz
Onsuz
Evde bir gece
Düşünmek
Bile beni
Korkutuyor
Bir Allah'ın kuluna
Bu kadar bağlanmak
Dünyada onsuz hayatı
Kabul etmemek
Günah ama
Onun Topluma
Bilhassa bayanlara
Toplumsal destekleri
Nedeniyle
Allah'tan günahımı
Affetmesini
Onu benden
ayırmamasını
Kızımızı
Damadımızı
Bize bağışlamasını
Vatanımızı
Devletimizi
Daim eylemesini
Niyaz ediyorum
Ceyhan Arkun
Şiir Teması (Konusu): Ruhcan
463 kez okundu.