Ud Ağacı Şiiri
Ud Ağacı
Ud Ağacı
Adem Babamız kovulmuş idi Cennet den
Yaprak istiyordu gördüğü ağaçtan
Ağaçlar ağız birliği yapmışlar gibi
''Veremeyiz yaprak, kovulana Cennet den''
Diyorlardı Adem Babamıza diyorlardı
Ud ağacına gitti Babamız o an
Yaprak istedi Ud ağacından
''Olur dedi'' verdi yaprağını o an
Güzel oldu sevindi mi melekler o an
Çektiler makama sordular Ud ağacına;
''Sen Cennet den kovulana niçin verdin
Yaprağını çekinmeden niçin verdin''
''O Allah'ın Peygamberidir'' dedi Ud
''Yaprağımı sevdim de verdim''
''O halde'' dediler Ud ağacına
''Sen çok ama çok güzel kokacaksın
Ama insanlar kokun için seni yakacaklar''
Böyledir ümmet olmak herhalde
Ateşte iken dosta uzanan el olmak
Dut da olabilirsin meyveni yerler
Dut da olabilirsin gölgende dinlenirler
Ud da olabilirsin ateşten kurtarabilirsin
Ud da olabilirsin ümmeti kurtarabilirsin
Seyyid Abdülbâki Sultana varabilirsin
Sende bir niyetle ziyaret yapabilirsin
Sende pişman olup, tövbe edebilirsin
Barış sağlam.
390 kez okundu.