Sensizlik Şiiri
Sensizlik
Gezintiye çıktım,
İskenderun Atatürk bulvarı nda,
Sağımda palmiye ağaçları,
Solumda palmiye ağaçları,
Uzandığım her Palmiyeye,
Adını kazıyorum
Olur ya,
“ Belki bir gün!
Okursun diye,
Sana şiirler yazıyorum.
Hasretini yüreğimde besliyorum,
Ve gün be gün,
Tepeden tırnağa,
Özlem kesiliyorum.
Bu hudutlar bana göre değil,
Ben bu hududları
Aşmasına AŞARIM,
Yeterki bekle,
Sana geliyorum.
Sessizlik,
Zor olmasına Zor,
Çaresizliğe
Ne yapıyorsan yap,
Bir türlü,
Ayar veremezsin ayar;
Ama sessizlik!
“BANA KOYDUKÇA KOYAR”
Ölmek her canlının,
İstese de istemese de,
Mutlak gideceği,
Son yolculuğu dur.
O nedenle,
“ Ölmek“,
Bana ürküntü vermiyor,
“ Lâkin“
Sessiz kalmanın,
Izdırabı zor.
Gün gelir,
Sen de birine,
Bel bağlarsın,
İşte o gün!
Senin nasıl sevdiğimi,
Anlarsın.
Ve;
İçin için ağladıkça,
Kendi yüreğini dağlarsın,
Bir taraftan saçlarını yolar,
Bir taraftan,
Bensiz kalmışlığa;
“AĞLADIKÇA” ağlarsın…..!
Ali GARBİOĞLU / Antalya / LARA.
Şiir Teması (Konusu): ÖZLEM
379 kez okundu.