Leyl 2 Şiiri

Leyl 2

Ben başta,
Kendime Küskündüm.
Son zamanlarda pek bunalmıştım
Gerçi;
Hayattan alacağım dersi,
Fazlasıyla almıştım.

Elden ne gelir ki,
Bir türlü içinden çıkamadığım,
Yegane sorun!
Sensizlikti, çaresizlikti,
Olan olmuş,
Nihayetinde;
Tek başıma kalmıştım.

Bilirim Leyl bilirim,
Yine küskün, yine dargınsın,
BANA,
Aylar var ki;
Tek satır yazmadım;
SANA.

Şimdi sorsam,
Diyeceksin ki!
Şair,
Dün dündür,
Bu gün bu gündür,
AMA!
Bir de bana sorsan,
“Ağıtlarım dur durak bilmiyor;
TAM,
On, On beş GÜNDÜR.

Hani hep derler Ya!
Kırk yıl hatırı vardır!
Neticede kahveydi,
Topu, Topu;
Bir FİNCAN,
Sana sorarım, leyl.
Çok mu uzaktı?
“ERZİNCAN”.

Gittin gideli,
Gün be gün atıyor,
Tepemin yayı.
Sana sorarım,
Öksüz bırakmak,
Hangi kitapta yazıyordu?
BENİ ve ANTALYAYI.

Söz etmek çok mu zordu,
Çaydan, kahveden,
Bardaktan, Fincandan
“VARSIN”
Eksik olsun,
Ne halimi soraydın,
Ne de HATIR.
Yaşadığına dair,
Bir haber Vermeliydin,
“ERZİNCANDAN”,
“İKİ SATIR!

Çok hesap ettim,
Günün birinde,
Antalya’dan kaçmak isterken,
Şöyle bir ugramak istedim,
Olacak gibi değil,
Gördüğüm manzara karşısında,
İster istemez şaşırıp kalmıştım
Pek ıssızdı Düden Park
İçimden dedim ki;
“Şair,
Bir Sigara Yak”
Hiç olmazsa,
Bir nebze
Yalnız kalmışlığına Katık,
Ben Düdende Öldüm,
“leyl”,
Bir Daha Ölmem ARTIK……………!

Ali GARBİOĞLU / Antalya.

Şiir Teması (Konusu): SİTEM

Ali GARBİOĞLU Şiirleri

267 kez okundu.