GÖNLÜMÜN EFENDİSİ Şiiri
GÖNLÜMÜN EFENDİSİ
Doğan güneşim bir daha sensiz doğmaz oldu
Gün batımı gecenin karanlığında kayboldu
Takaddım yok aşkın beni hayat ile yordu
Ey gönlümün efendisi bu sana yalvarışım sondu
Gönül gözü katlanmaz göremez ki kalbimin aynası
Yarısı nehir yarısı zehir arası yoktur tam bir ortası
Kanayan içimdeki yaranın varmıdır bir eşi benzeri
Tarifi yoktur bu acının sancısı ey gönlümün efendisi
Ömür dediğin bak gelip geçiyor farkına varamadan
Gençlik dediğin çabucak bitiyor yazık ki sevemeden
Ruhum bedenimden gel henüz can canandan çıkmadan
Ey Gönlümün efendisi bekletme beni artık fazla yormadan
Ali ÇETİNKAYA
Şiir Teması (Konusu): Aşk sevgi ayrılık
405 kez okundu.