SEN OLDUN Şiiri
SEN OLDUN
Yakın sandım hayatı gönlüme.
İzlediğim güneşin batışı,kızılca kıyamet.
Yakındım,yakınsın sandım ömrüme.
Gördüğüm,kördüğüm hayatımın beklediği alâmet
Uzak sandım karanlığı gönlüme.
Beklediğim,hayatımdan elediğim kırmızı gül.
Uzak saydığım karanlığı,ömrüme.
Eklediğim sahte insanlardan bir gül.
Yakanda benim kül olanda.
Umuda kaftan biçip,hasreti yolanda.
Gözlerin de değersiz gül olanda.
Yakanda bıraktığım gülüşüm,hiç olanda.
Artık hiç! sevsende sevmesende
Gönül kapılarım kapandı gelsen de gelmesen de
Artık oldun hayatımda, gözlerimde.
Umut yollarım kapandı,özlesende özlemesende.
Unutulduğu unutulan,yoklukta vücut bulan.
Sen oldun sonsuzluğu hatırlatan.
Mısralarıma heykel dikip,put olan.
Acziyetimi külfetle bana hatırlatan.
Sen oldun yokluğu hatırlatan.
Teşekkürü borç bilip astım koynuma.
Seninle,Mecnun olup hakkın yoluna.
Girdiğimde anladım gerçek aşk yoluna.
Teşekkürü borç bilip astım koynuma.
Mihnetim,sana minnetimden miş anladım.
Teşekkür ederim koynuma astığım ağırlığım.
Kurtuldum lakin sanki bosluktayım.
Alışırım çok şükür, yokluk yolundayım
226 kez okundu.