EŞİME Şiiri
EŞİME
Gözlerinin deryasına daldığım an
Meçhule doğru yol alır zaman
Engin deryalarında boğulduğum an
Kayıp hazinedir benliğim kimseler bulamaz
Sırma saçların gönlüme yoldur
Büyüttüğüm hayallere pamuktan koldur
Görünmez kimselere, hatıralarla doludur
Sonu benimle biten çıkmaz yoldur
Narin ellerin şefkatin bekçisi
Umut ekip şifa biçen elçisi
Gönlümün en güzel elbisesi
Ellerin değil,ellerimin tek sahibi
Gönlünün burçlarına diktiğim sancak
Sevda yellerinde dalgalanır ancak
Sahibi yaradan, mahkûmu benim
Kötülüklerden mahrum eder ancak
Sevdanı yelken eylesem hasretlere
Kavuşur hasret çeken aşıklar
Ekilse sevdan ıssız yerlere
Yeşerir gönüllerde ki umutlar
Girmeden anlaşılmaz gönül evine
Görmeden gelemezsin gönül eşiğine
Yanmadan, köz olmadan aşkın işine
Akıl erdiremezsin gönül işine
Maksadım mübalağa değil seni anlatırken
Yazdırır sevgini yaradan,seni anlatırken
Maksat birgün hasıl olur mu bilmem
Gerçek aşka mahkûm olurmuyuz bilmem
Şiir Teması (Konusu): AŞK
199 kez okundu.