Yalnızlık Şiiri
Yalnızlık
Uzak bir pencereden sızan,
Yorgun, soluk bir ışıktı yalnızlık.
Mahkûm olduğu dört duvardan birine asılmış,
Üzerinden kim bilir kaç yıl geçmiş
Eski bir takvimin yapraklarına saklanırdı.
İhtiyar bir dolabın, kırık çekmecesine tıkılmış,
Kendisi de lazım olacağına inanmış
Ama hiç ihtiyaç duyulmamış,
Kilidini kaybetmiş bir anahtardı.
Yalnızdı yalnızlık…
Ufukta batan güneş kadar,
Gece parlayan ay kadar,
En az benim kadar,
En az senin kadar,
Yalnızdı yalnızlık…
198 kez okundu.