Huzur Şiiri
Huzur
Bir rüya görmüştük seninle hatırlasana
Hani bir ova dolusu çiçek vardı
Rengini ne sen sayabildin ne de ben
Sen en çok gülleri severdin ben de gül derdim
Sonra paylaşırdık seninle sen pembe ben kırmızı
Kolay değildi öyle sulamak su taşırdık
Kar gibi akan sin gibi kıvrılan derelerden
Senin kovan altındı benim ki gümüş
Sonra bahçemiz doldu rengarenk çiçeklerle
Kimi zaman yunusu sorduk sarı çiçeğe
Kimi zaman gurbeti sorduk karanfile
Papatya menekşe kasımpatı leylak derken
Günler yetmezdi bize saatler akardı bir nehir misali
Yorulunca seninle giderdik görkemli bir dağın eteğine
Zümrüt kaftanlı kitabımızı açardık usulca elimizle
Sen Elif derdin dimdik doğru ol Elif gibi
Ben mim derdim mim dünyanın yaradılış gayesi
Biz huzurla okurken mürekkep mavisi satırları
Kuşlar konardı dağın kahverengi eteklerine
Her biri ayrı renkte ayrı güzellikte
Kimi lacivert kimi bembeyaz kimi masmavi
Beraber yankılanan sesimizle hu derdik
Güneş yavaşça çekilirken semadan ayı beklerdik
Ay ışığı düşerdi göllere nehirlere denizlere
Biz yorgun ama huzurlu evlerimize dönerdik...
Şiir Teması (Konusu): Huzur
147 kez okundu.