Doğa Şiiri

Doğa

Dünya bir çöplük olmuş,
Her yandan zehirler.
Sen bunu bilmezsin,
Bilen tek kendi dünyanın.

Kirletiyorsunuz doğayı,
O, pis çöpleriniz ile.
Dur deme yok hiç,
Dünya kirleniyor.

Boğuyorsunuz dünyayı,
O, zehirli gazlarla.
Dur deme yok hiç,
Dünyanın başı çatlıyor.

Boğuyorsunuz dünyayı,
O, zehirli sularla
Dur deme yok hiç,
Ölüyor dünya.

Şiir Teması (Konusu): Dünyaya yapılan kötülüklere dur denilmiyor.