Esti Ansızın Bir Fırtına Şiiri
Esti Ansızın Bir Fırtına
Tutundum beyaz buluta
Yaklaşmıştım çok umuda
Esti ansızın bir fırtına
Katı tozu dumana
Yolar yine uzadı yemen ile umana
Elimde kaldı hayalli sukut
Ne etim ne eyledim
Yetmedi çabam düzelmedi gitti
Şans ile aram
Yediğim helal olsa da
Bulamadım yine de aradığım huzuru
Geçti gitti ömrün yarısı sitemlerle
Kadere karşı olsam da vefalı
O vefasız oldu bana
Duymadı sesimi oynadı kör sağırı
Sınayıp durdu sabrımı
Ne hal bıraktı nede derman
Yazdı durdu ha bire acı reçeteyi
Varsa eğer halen
Ömürde yaşayacağım zaman
Nefes aldır ver aman
Taş değil insandır adım
Kalksın umut ile aramda
Geçit vermeyen dumanlı dağlar
165 kez okundu.