GÜN AKŞAMA DÖNDÜ Şiiri
GÜN AKŞAMA DÖNDÜ
Gün akşama döndü sarardı güneş
Nerdeyse zirvede battı batacak!
Geç kalma umudum haydi durma koş
O meçhul terazi seni tartacak.!
Sonsuzluk kervanı beklemez seni
Elbet vardır onun da bekleyeni
Son nefes delince güçsüz sineni
Kimbilir şu ceset nerde yatacak?
Hayallerim bile meçhule itti
Ufukda aniden silindi gitti
Son ümit idi bak o da bitti
Sorsan kim alıp kim kaça satacak?.
Son durak da artık değildir ırak
Ruhumda açıldı kocaman çatlak
Boğmaya başladı birden sarsarak
Eyvah! şimdi beni, beni yutacak.
Düştüm bir boşluğa sonu görünmez
Geçmeden benlikden nedir bilinmez
Kılavuz olmadan yolu bulunmaz
Bilmem ki elimden kim, kim tutacak?
nuri baş
Şiir Teması (Konusu): Akşam
181 kez okundu.