ANADAN OĞULA MEKTUP Şiiri
ANADAN OĞULA MEKTUP
Evladım, gururum, ey ciğerpârem !
Sen gittin gideli yüzüm gülmüyor
Sözüm geçmez oldu gözüm yaşına
"Dur diyorum artık" lâkin durmuyor.
Ben seni, ne ümitlerle büyüttüm
"Hu, Hu deyip" ninnilerle uyuttum
Gözyaşlarım üzerine akıttım
Senden gayrı kimse halim sormuyor.
Bir selamın gelse mesut olurum
Evlat kokusun' yen'den alırım
Gitsen de Fizan'a arar bulurum
Lakin, vah! karlı dağlar yol vermiyor.
Artık bu hasrete sabrım kalmadı
Dertli gönlüm burda murat almadı
Ah, nidem ki, anan sana doymadı
Evlat, ana birbirini bulmuyor.
Dünya bana zindan olmadan evlat
Sen imişsin meğer kol ile kanat
Olsa bir taraf Nil bir taraf Fırat
Sen olmadan yürek asla dolmuyor.
Gel... Gel ki yüzüne olayım meftun
Gözyaşım dinmiyor gönlüm olmuş hun
Hayalin yaşasa gönlümde hergün
Basarım bağrıma, elim ermiyor
Nuri Baş.
Şiir Teması (Konusu): Hasret
313 kez okundu.