Karanlığın Sovuğu Şiiri
Karanlığın Sovuğu
KARANLIĞIN SOVUĞU
Yer karanlık gök kara,
Karanlığın sovuğu gece gelir,
Gece gelir, üstüme üstüme,
Üşüdüm anne, üşüdüm
Sar soğuk kollarını çıplak göğsüme.
İblisler birlik olmuş mezar açarlar,
Firavunlar azaptan kurtulmuş,ayakta.
Nemrutlar yeniden doğdular annem,
Elleri kan,dilleri kanlı, salyalı.
Her dakika bir ateş doğar semada,
Her dakika bir cehennem,
Yakar eritir körpe bedenleri.
Her dakika bir can çekilir,
Bir sızı düşer yanan toprağa,
İblisler mezar açarlar annem,
Sırtımızdaki taşınmaz çarmıh,
İsa'nın avuçları kan revan,
Gök yanar, yer yanar,
Yer yarılır, cehennem ateşi kavurur.
Kubbler yıkarlar annem....
Minareler nişangah,
Yavrular konacak dal arar,
Mescidi Aksaya küsmüş güvercinler.
Mecalim kalmadı yoruldum annem.
İsterim Musa'yı tekrar diriltsin Rabbim,
Firavunlar cehennem azabına dönsün,
Dönsün isterim,susmasın diller
Korkmadan yazsınlar hakikati kalemler.
Al yeşil kalemleri çantamıza koyalım,
Göğü yeniden maviye boyayalım,
Zeytin ağaçlarını zümrüt yeşile,
Zeytin gözlü bebeler ölmeden büyüsün,
Ellerimize yazılmasın isimlerimiz.
Üşüdüm annem, üşüdüm.
Karanlığın sovuğu gece gelir muşair,
Gece gelir,üstüme üstüme.
Gece gelir..., ölümler Filistine.
4 Aralık 2023
Mustafa ŞERBETÇİ
Şiir Teması (Konusu): Filistin
587 kez okundu.