GÖK KUBBEN YİNE MAVİ Şiiri
GÖK KUBBEN YİNE MAVİ
GÖK KUBBEN YİNE MAVİ
Bugün de gün battı ,garibim.
Gün,ırak dağ ardında,son nefesimde.
Çıkardı şapkasını,verdi son selamın,
Son selamını verdi,gurbette kalana,
Gün battı,be garibim.
Gün baş koydu,karşı yamaya,
Sevdiğinden ayrılan,yavuklu misali,
Gözünde ışık,fer kalmadı,
Hüzün vakti,gök mavi değil.
Sevdanın,ayrılığın göz yaşı.
Gök kubbe yine kızıl.
Yarasanın titreyen uçuşu,
Kızıla boyandı,Dünyan.
Bük boynunu,be garibim,
Sonun,umudun bittiği an.
Bitmesin umudun,be garibim.
Umut,garibin ekmeği,
Geleceği,nefesi, suyu,yemeği.
Yeni umut,yeni günde,
Olacak,yine sabah.
Gök kubben yine mavi,
Yine,maviye boyanacak Dünyan.
Gün doğa,sabah ola,hayrola.
muşair Mustafa ŞERBETÇİ
27.08.2020
Şiir Teması (Konusu): umut
159 kez okundu.