Anneciğim Şiiri
Anneciğim
Küçük Vatandaşlarım’a
Anneciğim bir gece kan uykuya dalmamış,
Beni nâzik kolları üzerinde uyutmuş;
Ben uyurken korkudan hızlı nefes almamış,
Benim için zavallı her rahatı unutmuş.
Ben anneme acırım, onu üzmem, ağlatmam.
Hâlâ beni her akşam pencerede gözetler,
Ben mektepten gelince bana candan sarılır;
Ben gülersem, gözleri tatlı tatlı gülümser;
Ben mahzunca durursam, yüreciği yarılır.
Ben anneme acırım, onu üzmem, ağlatmam.
Mehmet Emin YURDAKUL
1674 kez okundu.
emirhan şavran :
çok iyi yazarlardı..