Seccadede Çocuk Şiiri
Seccadede Çocuk
Seccadede Çocuk
Seccadede bir çocuk
Sevin şimdi deniz karşı kıyıya sefer var
Karanlıktan ışığa hicrettir bu
Sevinsin şimdi ışık
Karanlığın zincirlerini kıran bir ışık çocuk…
Sevinsin şimdi seccadeler
Kuşlar gibi sabahın ilk ışıklarında
Dilleri cennet bahçesinin bülbülleri çocukların
Seccadede dev çocuk
Sensin kainat beşiğinin bebeği çocuk
Koca bir konağın paşası,beyi çocuk
Alnı bahar bahçesi çocuk
Dilsizdi dağ taş dağın taşın dili oldun çocuk
En büyük ağacın meyvesi oldun çocuk...
Nur en berrak görülür sende en berrak aynasın çocuk
Sevgi doğuran ana bir yürek var sende
Deniz sende dağ sende mutluluk ülkesi sende
Kafesini kıran gözlerin iki yıldız
Gönlüne İsrafil’in üflediği çocuk sensin...
Seccadeler evlerde ışıktır karanlığın zincirlerini kırdın çocuk
Bu rukülere bu secdelere kurban olunur
Sevindi seccade sevindi seher vakti...
Sevindi gönlüm gül bahçelerinde gezdim gibi
Camilerde bahçelerde büyüyen güller çocuklar
Şadırvanlarda yağan yağmurlar akan dereler çocuklar …
Doyulmaz gönüllere akan bu derelerin seyrine
Secdede o güneş,rüküde o bahardır…
Kıyamet kopsun dürülsün güneş isterse
Avuçlarım ışıklı bir dünya şimdi yeşerdi ovalarım
Ezan ezan dağılan karanlık oldu evlerde
Sevgi ilkbahardan önce geldi ülkemin toprağına...
En koyu karanlığından çıktı geceler
Uyku akarken gözlerinden o çocuğun
Kıyamda o dağ dağlar silinir haritamdan o silinmez
Nurun ışığın ayın yıldızın doğurduğu çocuk o
Altı ay değil ki, daha uzun bende gece
Benim kutuplarıma benim okyanuslarıma
Bir dev ışık oldun çocuk,İnci oldu yıldız oldu o…
Şu seccadeden esince bu gönle meltem
Yıllar yılı yürünülen çöl sıcaklarından çıkılır …
Bende maviliğe bir tek senin gözlerinle bakılır
Zalim gecem seninle yıkılır haydi çocuk
Sen seccadedesin sen ışıksın sen yıldızsın gözümde devsin çocuk
Şiir Teması (Konusu): Seccadede Çocuk
151 kez okundu.