Ham Değil Gönlüm Şiiri
Ham Değil Gönlüm
Ham Değil Gönlüm
Asrım öcü
Nedir bana öcü
Yorganı çeker çocuk gönlüm başına
Gökler dayanmaz göz yaşına
Hasret yakar teselli ararım seccademde...
Hayatım feryat olur
Kuyuya düştü Yusuf bu gün
Kızıl deniz çıktı karşısına Musanın bu gün
Firavun peşinde
Ey Musa kıymetini bil elindeki asanın
Kızıldenize vurdum asamı
Yarıldı
Ay-yıldızla süsledim
Hira ile dağ ile besledim
Altayları
Horasanları
Tarihden güneşler istedim
Gönlüm ölmedi ama Yakup ağladı
Yunusun yandığı ateşte yandım
Ham değil gönlüm şimdi
Asrım zalim
Allahım
Asrım zalim
Yetimiydim Veyseldeki aşkın...
Otuz yl kırk yıl
Acısını yaşıyorum hala yediğim okun
Ham değil gönlüm şimdi
Yandı pişti gönlüm
Büyütür ışığı
Yakar ateşi...
Kuyulara sığmaz hasreti var
Güneşsiz değil gönlüm
Akşam değil ömrüm...
Şiir Teması (Konusu): Gönül
177 kez okundu.