Anne Ölümüne güneşler ağlasın Şiiri
Anne Ölümüne güneşler ağlasın
Annelerin Ölümüne güneşler ağlasın
Annem öldü ben de öldüm
Güneş bile anne mezarını görse kararır...
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Denizler yitirsin maviliğini
Çöller kumlarını savursun ağlasın...
Annem öldü ben de öldüm
Annelere ölüm olmasın
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Annelerin ölümüne güneşler ağlasın
İnci mercan değil ben bir anne kaybettim
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Ölümü severdim anneleri öldürmeseydi...
Toprağı severdim üstünde kırık karanfiller görmeseydim...
Ölüm avcı biz av
Ölümlüleriz
,
Ölüm hancı biz yolcu
Yolumuzun üstünde ölüm durağı...
Ölüm insafsız anneleri de öldürüyor
Anneden ayrılığın acısı kor ateş
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Bir ölüm biliyorum acısı denizler kadar
O anne ölümü
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Öldüğü günden beri
Köyümdeki güzelliklere ağaçlara dallara kırgınım
Bu mezarın elleri bayramlarıma uzansın
Bu mezarın elleri rüyalarımda çeksin beni köyüme
Mezardayım o öldüğü günden beri
Anne ölümüne güneşler ağlasın
O mezarda bense sönmüş ışık
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Bu anne mezarı bir gül
Güzel güzel açsın güller
Güllerde göz yaşım
Bu mezarda ağlasın güneş...
Bu anne mezarında bir tatlı dil
Yirmi dört saat yasin okuyun diller
Bayramdan bayrama yasin okuyan dillere kırgınım
Annemin ölümüne güneşler ağlasın
Bu anne mezarı gül gül konuşur bana
Siz ölüm nedir bilmezsiniz annesi ölmeyenler
Bu anne mezarı gül dill
Güneşin battığı yer bu mezar
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Onu benden aldı hileli yollar
Onu mezara götüren yollara kırgınım
Yanı başımda bulduğum şefkat gitti
Yanı başımda bulduğum güneş gitti
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Bir gam akşamı oldu bana her akşam
Seslendim seslendim kalkmadı annem
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Ölümü severdim anneleri öldürmeseydi...
Annem öldü dünya öldü...
Anne ölümüne güneşler ağlasın
Şiir Teması (Konusu): Anne Ölümüne güneşler ağlasın
175 kez okundu.