Anne Güneş değil Mutluluk Bu batan bu akşam Şiiri
Anne Güneş değil Mutluluk Bu batan bu akşam
Anne Güneş değil Mutluluk Bu batan bu akşam
Annemin mezarındayım ve vakit akşamdı
Güneş değil mutluluk batan şimdi
Bu mezara gömülü sevinçlerim
Bu mezara gömülü gülen yüzüm...
Güneş ateşini döktü sulara
Sularda gözlerim yandı
Sivri kalemden dökülen harfler gibi
Tarlalardan dönen çiftciler
Ağıllara dönen koyunlar
Bir ateş cümleye ateşten nokta gibi bu akşam ezan sesi...
Ve dedim
Bu gün bayram uzat elini öpeyim anne
Öldüğün günden beri
Neşeye sevince kırgınım anne
Anne nerede yüzün
Bayramlarda bile hüzün
Öldün mutluluğum öldü
Güneş değil mutluluk bu batan
Ve işte
Ne kadar sevinç varsa bir bir infaz ettim...
Hamdi Oruç
Şiir Teması (Konusu): Anne
160 kez okundu.