Ah Çocukluğum..nerede Şiiri

Ah Çocukluğum..nerede

Ah Çocukluğum..nerede
Çocukluğum bahardı yitirdim
Ah çocukluğum..nerede
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Büyümek o baharı yitirmek
Mavilik aldı göklerden
Susuzluğunu seccadede giderdi
Ah çocukluğum..nerede
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Yine hatırladım çocukluğumu
Seccadede sulamışım alnımı
Gençliğim kirletme gözlerimin rengini
Soldurma gönlümün mavi cengini
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Yine çocukluğumu arıyorum
Mutlu oluyorum yine
Ah çocukluğum..nerede
Büyüdüm baba oldum
Babalığım nerde çocukluğum nerde
Ah çocukluğum..neredesin
Diyorum
O bahardı
O yardı bana
Büyüdüm dede oldum
Dedeliğim nerde çocukluğum nerde
Dertle tanıştım.gurbetle tanıştım
Günahlarım belimi büküyor
Büyümek bu muydu hayat
Çocukluğum beyaz süttü
Ah çocukluğum..neredesin
Tel arabam büyük yükler taşırdı
Hatırladıkça mutlu oluyorum seni çocukluğum
Çocukluğum kahramanlığım
Hatırladım çocukluğumu
O güzelliği
Kaderde gurbetle tanışmak da varmış
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Beyaz olmak için
Elimde uçurtma
Elimde tel çemberim
Gönlümde süt beyazlığı
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Kaderde varmış kara sevda da geldi başıma
Büyümese miydim
Ellerim kirlendi büyüdükçe
Ah çocukluğum..neredesin
O süt akan nehir kirlendi...
Büyümese miydim
Diyorum
Gözümde iki damla yaş beliriyor acele
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim ben hep büyümek bu muydu hayat
Ah çocukluğum..neredesin..."
Diyorum diyeceğim
O beyazlık aranılıyor büyüyünce
Bir elimi tutmuş annem diğerini babam
Kaderde varmış sıra sıra mezarlar görmek de
Büyümek bu
Çocukluğum beyaz süttü
Gel de özleme çocukluğunu...
Büyümüşüm kirlenmişim
Şehrin dereleri gibi olmak da varmış bu şehirde
Gönül de eskirmiş elbiseler gibi...
Yaşlı ağaçların dalları gibi kururmuş kollar
Yaşlılığıma tanık bastonla yürüdüğüm yollar
Hep çocuk kala bilseydim
Annem ve babam yanı başımda
Ah çocukluğum..neredesin..." gel de deme şimdi
Kaderde varmış kara kıştan zalim bir ihtiyarlık
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Çocukluğum beyaz sabahtı
Çocuk kal çocuk
Çocuktum temiz bir nehir
Büyüdüm içtiğim zehir
Ah çocukluğum..nerede...
Dertli bakışlarım
Ve ürkek
Büyük ağacın rüzgarı delidir...
Hayat aslında bir mezar yoludur
Hep çocuk kala bilseydim
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocukluğum beyaz güneşti
Çocukluk
Özlenir
Özür diliyorum çocukluğumdan
O saflıktan eser kalmadı
Hep çocuk kala bilseydim
Büyümek günah...
Çocuk kal çocuk
Kaderde varmış dağ gibi günahlar yüklenmek
Hatırla çocukluğunu
Büyümese miydim
Çocukluk bahar
Hep çocuk kala bilseydim
Dedim
Çocuk kal çocuk
Kaderde varmış kara kıştan öfkeli ihtiyarlık
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Bir zamanlar ben de beşikte bir bebektim
Hayır hayır gül bahçesinde kelebektim
Çocuk kirsiz nehir
Hep çocuk kala bilseydim
Çocuk kal çocuk
Unutulur paylaşmak
Hırsın zehirler seni
Kaderde varmış veremden deli dertler
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocukluğum beyaz bahardı
Ah çocukluk...diyorum şimdi
Unutulur oyunlar oyuncaklar
Kapanır açık kucaklar
Neşe uçar gider
Hep çocuk kala bilseydim
Ay düştü hayatımdan inledi gece
Yıldız yıldız düştü gecenin yaprakları
Çocukluğum kaybettiğim güleç güneş...
Kaybettiğim neşe büyürsün elinde kavga ve ateş...
Kaderde varmış güneş verip ateş almak
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Bir yaşa gelirsin
Etrafın boşalmış
Boş bir dünyadasın artık
Yoktur gelişine sevinen
Yoktur gülüşüne öpücük
Koşuşuna alkış
Nerede o bahar...dersin
Hep çocuk kala bilseydim
Bir yanımda annem bir yanımda babam
Çocukluk iki yanı çiçekli yolsun...
Kaderimde yokuşlu yollar da varmış
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocuk kal çocuk
Bir anne kucağında
Gülüşler şirin
Sevgi kirsiz
Yürek kinsiz...
Çocukluğum beyaz mevsimdi
Nerede o bahar...dersin
Çocukluk bir baharmış
Kışa kaldım...dersin
Çocuk kal çocuk
Çocuk ağlayarak büyür
Kaderde varmış ağlayarak yaşamak
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Büyümese miydim
Dünyanın ipi sapı yok
Zaman ahir zaman
Ah çocuk..
Büyüme hiç
Utanan yüzün utanmaz olur...
Ağlayamazsın da haline
Çocuk kal çocuk
Çiçekler ellerine koşar
Çocukluğum beyaz süttü
Bir yaşa gelirsin
Elinde baston
Koş koşabilirsen
Düşe kalka yürüdüğün yol bile
Özlenir
Kaderde çöllere savrulmak da varmış
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Nerede o bahar...dedim
Gülüşlerim şirin
Sevgim kirsiz
Yüreğim kinsizdi...
Şimdi ellerim nasırlı
Bir yaşlı ağacın gövdesi gibi kalbim gamlı...
Çocuk kal çocuk
Kaderde hayat yolunu ışıksız yürümek de varmış
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocukluğum beyaz süttü
Büyümese miydim
Çocukluk mavilik
Özlenir
Bir yaşa gelirsin
Nefret sevgiyi yener
Sevgimi bitirdim
Kara çalı gibi oldum ben
Sevinsin şeytan
Çocuk kal çocuk
Kaderde şeytanın maskarası olmak da varmış
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Hatırladım çocukluğumu
Ah çocukluğum ah...neredesin
Özlüyorum
Dedim
Gençlikte -yaşlılıkta
Çocuk kal çocuk
Uykular kuşlar gibi konar gözlerine
Pişmanım büyüdüğüme
Baharım nerede
Kaderde insafsız kışlar da varmış
Çiçekliydi ellerim
Yeşil renkli fırçam nerede...
Bulut saçlım nerede...
Çocuk kal çocuk
Oyunlar peşinde uykularda da gitmez
Çocukluğum beyAh çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Az süttü
Çocukluk bitti
Dünyada görüp göreceğim mutluluk bitti
Çocukluğum bir baharmış
Bahar geçti...
Kış geldi...
Çocuk kal çocuk
Kaderde varmış türlü belalar...gelir bulur
Ah çocukluk bahardı geçti
dedim
Çocuk kal çocuk
Göklerinde ay yıldızı bekler
Ah çekilir geçince o mevsim
Kaderde varmış ayrılık anadan babadan
Özlenir o mevsim yeşildir rengi bahardır çocukluk
Çiçektir hayat eylüllerdeyim
Çocuk kal çocuk
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Zaman ahir zaman
Zalimdir hayat
Çocukluk altın
Bir yaşa gelirsin
Gözün doymaz
Cebin dolsa altın
Hiç büyümek isteme
Çocuk kal çocuk
Güneş batmak istemez yüzünü görse ey çiçek
Hatırla çocukluğunu
Çocukluğum beyaz dünyaydı
Büyümese miydim
Büyüsem diyordum çocukken
Daraldıkça daralan yollardayım...
Karardıkça kararan çöllerdeyim...
Çöllere düşürür hayat
Çocuk kal çocuk
Kuzular oynaşır ellerinin rüyasında
Çocukluktan bahsetmeyin bana
Özlemim delirir...aklıma gelince çocukluğum
Fidan bulutu kovala gitsin
Bu bahçede fidan kal
Hırlı hırsız taşlıyor meyveli ağaçları...
Hırlıya hırsıza meyve uzatıyor koca dallar
Hırlı hırsız dolu yollar
Büyüme fidan kal fidan
Çocukluğum beyazdı cennetti
Ah çocukluğum ah...neredesin
Diye çağırıyorum
Oyunları...uçurtmaları
Gelmiyor çocukluk
Zalimleşir şaşırır hayat
Çocuk kal çocuk
Gölde yüzen ördek girsin rüyana
Nerede o bahar...diyeceksin
Bahçe sahibi hep hüzün yükler...
Bak gamlı büyükler
Çöllere düşürür hayat
Annen üzülmesin diye çocuk kal
Anne dizlerinde gül çocukluk
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Zaman ahir zaman
Çocuklukta en bakir sevinç...
En kirsiz sevgi, en berrak dere
Çocuk kal çocuk
Başında boza pişirir hayat
Çocukluğum beyaz süttü
Büyümese miydim
Çocukluğum öldü çocukluğum
O saflıktan eser kalmadı bende
Çocuk kal çocuk
Sabrını taşırır hayat
Hatırla çocukluğunu
Nerede o bahar...diyeceksin
Çocukluk ömürdeki güneş
Çocukluk ömrün en yeşil yanı
Çocuklukta saflık temizlik
Çocuk kal çocuk
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocukluğum beyaz süttü
Meleklerin imrendiği insan çocuk
Güneştir yer yüzü için çocuklar
Çocukta neşe paşadır...
Çocukta sevgi paşadır
Sen de çocukluğumu verin geri...diyeceksin bir gün
Çocuk kal çocuk
Şaşırdıkça şaşırır hayat
Uçtu gitti özümdeki güzellikler
Kirli bu dünyanın her yeri
Çocukluğum beyaz süttü
Nerede o bahar...diyeceksin
Çocuklukta bin güzellik
Çocuklukta daha güzel güneş
Daha güzel gece...
Çocuklukta cennetin ta kendisi...
Bir zamanlar çocuktum
Bahçedeki fidan gibi yeşil
Şimdi ellerim nasırlı
Bir günahkar ağacın gövdesi gibi veremli ellerim
Kalbim gamlı...
Bir yaşa gelirsin
Günahlar da üzer insanı
Çocuk kal çocuk
Acılar dikenler dolu hayat yolu
Nerede o bahar...diyeceksin
Köyde geçti çocukluğum
Bir yeşil dal bulsa uçuyor o kuş bana
Bir mavi gök bulsa uçurtma oluyor...
Çocuk kal çocuk
Çocukluğum beyaz süttü
Büyümese miydim
Çocukluğumu unutmam
Yıkandığım dereleri güreş tuttuğum meraları
Çocukluğum mavi denizdir...
Yıkanmak için girdiğim
Arıyorum çocukluğumu
Çocuk kal çocuk
Derelerin masum akışı olsun gözlerinde
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Nerede o bahar...diyeceksin
Büyüdüm büyüdü bende ona mavi bir hasret
Özledim çocukluğumu o maviliği
Temiz denizimi
Çocuk kal çocuk
Gönül körlüğü ölümden beter
Hatırla çocukluğunu
Çocukluğum beyaz süttü
Nerede o bahar...diyeceksin
Çocukluğum köy renginde
Özlememek mümkün değil çocukluğu
Dereleri var meraları var
Çocukluk gül mevsimi ömrün
Dünyada gurbetler de var
Büyüdüm gurbetlere düştü yolum
Sılayı ağlatmak için mi büyüdüm
Sevgiliyi ağlatmak için mi
Çocuk kal çocuk
Cenazeler taşımak ölümden beter
Çocuk kal
Temiz bir dere kal.
Dövündüm çok ona vefasızlığıma o bahar güzeldi
Çocukluk bahar
Özlenir...
Çocuk kal çocuk
Oğlun evlenir gider kızın evlenir gider
Bir de ölür mü eşin
Batar mı güneşin
Evde kaybolur bütün sesler
Issız odalar mezardan beter
Büyümese miydim
Büyüdükçe hayatın yükü de büyüyor
Özledim güzel mevsim çocukluk
Bir çocuk ölse denize vurur acısı
Hatırla çocukluğunu
Meyveye duran dallarım vardı...
Özlendi o mevsim yeşil... çocukluk bahar
Uçurtmalar uçmak için kanat çırpar
Çocukluk temiz süttür
Özlenir
Çocuk kal çocuk
Uç uç böceği konsun yakana
Çocukluğum beyaz süttü
Bakma veremli ellerime
Bir zamanlar ben de görgülü bir beşikte bir gümüş bebektim
Hayır hayır gül bahçesinde uçan kelebektim
Çağırdım dönmedi çocukluğum
Çocuk kal çocuk
Karıncalar anlatsın sana masalını
Hatırla çocukluğunu
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Çocukluk kelebektir
Unutmayacağım çocukluğumu
Mutluluk veriyor hatırlamak bile
Çocukluğum beyazdı cennetti
Büyümese miydim
Çocukluk iki yanı çiçekli yol
Bir yanında annen bir yanında baban
Değnek atın şahlanmak ister
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat

Şiir Teması (Konusu): Ah Çocukluğum..nerede

Hamdi Oruç Şiirleri

266 kez okundu.

Ah Çocukluğum..nerede Şiiri Hakkında Yorum Yazın

Şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.