Ağaç Gölgelemiş O gülü Şiiri

Ağaç Gölgelemiş O gülü

Ağaç Gölgelemiş O gülü

Aşık oldum yaprağına dalına
Ağaç gölgelemiş o gülü

Aşık oldum rahşesine kalemine...
Ey ağacı ağaç sanan
Musaya sor ağaç nedir...
Ağacı sana anlatmak zor

Aşık oldum bahçesine bağına
Taif taşlamış gülü...
Ağaç gölgelemiş gülü
Taifin kalbi taş
Kabille başlamış savaş
Hep serin ağacın gölgesi

Aşık oldum ormanına dağına...
Ağacın savaşı var gül için
Gölgelemiş gülü
Anlatırdı sana olsaydı dili
Yunusun sarı çiçeği gölgesinde büyür.

Ağacın savaşı var gül için
Ey ağaç
Ağaç deyip geçemem
Sana
Dağ-taş elinde
Taşa geçer sözün
İçinde nur var ağaç senin
Nasıl ağaç deyip geçeyim sana
Ve gölgeledin gülü

Kırmışlar dalını gözünde yaşı var
Ağacın da dertli başı var
Ağacın savaşı var
Hem de gül için

Ağaç deyip geçen
Ey gerçeklerden kaçan
Ağaca ağaç deyip geçemem

Saz olursun söz olursun
Öpülesi ellerde
Defter olursun
Kalem olursun...
Nasıl ağaç deyip geçeyim sana
Gölgeledin gülü ağaç

Kışa katlanırsın
Yaza katlanırsın
İçinde nasıl bir aşk var ağaç senin...
İçimde bir özlem var dallarına kuşlarına...
Ağacın savaşı var gül için
Gölgeledin gülü

Kuşlar dallarına muhtaç
Meyvesiyle doydu aç
Ağacın savaşı var gül için
Maviliğe ersin ağaç

Herkesin günahı kendine
İnanmışım hakdine
Ağaç deyip geçemem sana
Ey ağaç
Duada mı dalların
Bulut gelir çağrına
Ateş mi düştü bağrına
Nasıl bir duan var ağaç senin
Gölgeledin gülü

Dinim hak din
Ağacın savaşı var gül için
Ağaçta cesaret var her gönle sığmaz
“ağaç” deyip nasıl geçeyim ona

Otuz yıl kırk yıl gurbetteyim
Ey ağaç
Keşke sana benzeseydim
Gurbet gurbet gezdirmiş beni
Eli sopalı bir hayat...

Vatana aşık şu ağaçlar
Ateş görür kaçmaz ağaçlar
Conkbayırında askerlere benzedi cesurdur
Ağacın savaşı gül
Ağaç deyip geçemem
Gölgeledi gülü

Gönlümü çınar bildim
Ağaçları yar bildim
Otuz yıl kırk yıl gurbet gezdim
Hep imrendim ağaçlara
Ağaçlar gibi büyüsem göklere
Ağacın savaşı var gül için
Ağaçlar gibi sarılsam toprağa
Ağaçlar devrilir köprü olur...
Baharda yeşermek hakkı ağaçların.
Ağaç deyip geçemem
Gölgesinde yeşermiş bir tarih
Gölgelemiş Taifte bir ağaç efendimi
Gölgesinde yeşermiş sevdalar
Ağaçların sevdalı yüreği en yeşil yanımız
Nasıl ağaç deyip geçeyim ona
Gölgeledi gülü

Ağaçları ağaç sanan
Kendi söyleyip kendi kanan
Ağaçların anıları içime güneş gibi .
Ağacın savaşı var gül için
Ağacın da derdi var var gönlü boşu var
Ağaç deyip geçemem
Ağaç tecelligah-ı ilahi olur Musaya
Ağaçlar dünyanın şehadet parmağı mı
Ben ağaçlara baktıkça büyüyorum.
Ben ağaçlara baktıkça gönlüme saray örüyorum

İçimdeki dağın ağacı şu ağaç
Nasıl ağaç deyip geçeyim şu ağaca
Aşık güneşe
Kuşlarında neşe
Yürüyüşü göklere...
Ve gölgeler bir gülü

Şiir Teması (Konusu): ağaç

Hamdi Oruç Şiirleri

243 kez okundu.