Acıdım Gönül Ağacıma bir bahar günü Şiiri
Acıdım Gönül Ağacıma bir bahar günü
Acıdım Gönül Ağacıma bir bahar günü
Acıyın gönül aynama
Güneşe çevrili değil yönü
Çocuklar gibi baksın güneşe
Ve ay çiçekleri gibi baksın güneşe... mevsim bahar
Şeyhim üstadım efendim
Okunurken ezanlar
Gönlüm gecemde yıldız olsun...
Baharda iğde ağacı gibi çiçeklensin
Acıyın şu gönlüme
Şu mevtaya...acıyın
Hamdır düşmemişse
Aşk denilen ateşe bir gönül
Okunmalı Yunusun şiirleri...
Okunurken yunusun ilahileri
Şeyhim üstadım efendim
Şiir şiir acı şu gönlüme
Şiirlerin ki gönül diriltir
Dirilir gönlüm
O ilahiler okunurken
Dağlar gönül çobanı oluyor
Nehirler gönül doktoru...oluyor
Zaman bahar oluyor
Dirilsin gönlüm
Zamanı asrı... zehir içirilmiş toprak
Şeyhim üstadım efendim
Ağaç da dayanmaz
Zehir içirilmiş toprağına
Acıyın şu gönül ağacıma
Nasıl çiçeklenir
Çiçeklensin efendim
Çiçeklensin
Elim nasıl çiçeklensin
Dilim nasıl çiçeklensin
Dal dal nasıl çiçeklensin alnım
Öfkeliyim zamana asra...
Zaman fırtına
Ülkemin nehirleri savrulmuş uzaklara
Vay haline çölde kuruyan çiçeğin
Çiçek gibi kurudu gönlüm
Güneş batarken güneşsiz kalıyor
Acıdım gönlüme o bir çiçek gibi
Boyun büker çiçek gibi
Baksam bir çiçeğe
Ağaç gibi ağlar baksam bir ağaca...
Çiçekli bir ağaca...
Okunmalı ezanlar...
Ezanlar okunurken
Acıdım o aynaya
Yönelmemiş hiç o güneşe
Uçmamış mavi göklerde o kuş...
Toprağı zehirli çiçek o...
Şiir Teması (Konusu): Gönül
180 kez okundu.