Sevgicek Şiiri
Sevgicek
Severdim
Severdim onu geceleri
Aydınlık taşlar sanki uyurdu
Sessizliğinde
Daha ötelere giderdi yeşilden
Ellerinde otlar
İnanırdı yıldızların birliğine
Mutluluğuna suyun yalazın
Öteki kuşları yaşardı
Dallar serçelerle doluyken
Yiterdi kendi aklığında
Uçsuz bucaksızdı düşü
Severdim
Düşünürdüm düşünürdüm ayrılışında onu görürken de
Baktıkça azalırdı
Öyle ince bir yüzü vardı ki
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
275 kez okundu.