Yalnız Sevmek Şiiri
Yalnız Sevmek
Tüm gece bilemiştim yalnızlığı sabaha
Şakağımda kan sesi yada damarlarıma
Yapış yapış bulaşan bir uğursuz zonklama.
Sise düşen son umut ,takılıp düşmeyesin
Bırak düştüğü yerde kaldırımlar tüketsin.
Güneşi söndürmeyi düşünsün dursun varsın
İpil ipil teyelli ince bir yağmur yağsın
Kudursa dalda bahar kırlarda rahatlarsın
Yeni aşklara doğru kollarını açarsın
Gökyüzü dar gelir de kabına sığamazsın.
Ayrı telden çalardı bizim şarkılarımız
Hayat umursamaz ki, adam sende... yarımız
İpotekli gelecek hepten yarınlarımız
Kandır dudaklarından sızan değilse ; şarabımız...
Ölürken anladık da severken de yalnızız...
İzmir-Ekim-2022
Ekrem Bozkurt K.
346 kez okundu.