Karda Şiiri

Karda

Kar üstüne damlar ben yürüdükçe
Kalbimden dökülen kırmızı kadın...
Yağar üstümüze beyaz bir gece
Kader unutulmak...hasret yüklüce...

Doğa her kuytuda dingin uykuda
Kardan adam yapıp çocuk parkında
Aşık mı olurmuş insan kırkında
Beyaza boyarken hayat kendini.

Geceler ümidin solduğu mevsim
Serçeler buluşur gözden ırak kim
Böyle yaralara ne yapsın hekim
Hasret kirletirken karın rengini.

Karlar tünemiştir süssüz ağaca
Rüzgar benziyorken sert bir kırbaca
Aşk gibi sımsıcak tüter bir baca.
Ölüm yinelerken bitmez cengini.

İzmir-eylül-2016

Ekrem BOZKURT Şiirleri

186 kez okundu.